Συνέντευξη Πέγκυς Ζουμπουλάκη – Athens Hilton

Η γυναίκα που «σύστησε» στο κοινό της Αθήνας τον De Chirico και τον Picasso είναι κάποια που πίσω από αυτό το σχεδόν αδιόρατο, κοριτσίστικο νάζι της κρύβει έναν γίγαντα που ξέρει να πηγαίνει τη ζωή του εκεί ακριβώς που θέλει. Ένα μόνο κινδυνεύει να σταματήσει την Πέγκυ Ζουμπουλάκη: ο αστάθμητος παράγων, όπως ο θάνατος του συζύγου της Τάσου, το 1983, σε ηλικία μόλις 50 ετών, ο οποίος από τη δεκαετία του ’60 την είχε μυήσει στον χώρο της τέχνης. Κι όμως… με όπλο τη διαίσθηση, η Πέγκυ Ζουμπουλάκη εγκαινίασε έναν νέο κύκλο ζωής της ομώνυμης γκαλερί, γεμάτο μικρούς και μεγάλους θριάμβους. «Εχουν πει ότι είμαι μια πολύ σκληρή γυναίκα», λέει πλέκοντας τα αεικίνητα μικρά της δάχτυλα. «Σου δίνω το λόγο μου είμαι πολύ εντάξει στις συναλλαγές μου και μ’ αρέσει να περνάω τη ζωή μου με πολύ λίγα. Ένα μικρό σπίτι στην Υδρα είναι η μεγαλύτερη ευτυχία. Δεν μ’ ενδιαφέρουν τα ρούχα και τα αξεσουάρ. Φοράω αυτά που χαίρομαι», αναφέρει δείχνοντας κάτι μεγάλα «κουλτουριάκα» δαχτυλίδια που τη στολίζουν.Ήταν ίσως αυτή η διαίσθηση που την ώθησε να αναπτύξει ισχυρές φιλίες με μερικούς από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες, με τους οποίους συνεργάστηκε στην γκαλερί της: Τσαρούχη, Γκίκα, Φασιανό, Νικολάου, Ακριθάκη, Κυριακούλη, Takis, Chryssa, Μαρίνα Καρέλλα και βεβαίως Γιάννη Μόραλη. Με τον τελευταίο, δε, η σχέση της εξελίχθηκε σε σχέση ζωής. «Δεν υπήρχε μέρα που να μην έρθει από την γκαλερί».Η Πέγκυ Ζουμπουλάκη γνώρισε τον Γιάννη Μόραλη δύο χρόνια αφότου είχε ολοκληρώσει τη συνεργασία του με το Hilton Αθηνών (1959-1962), το 1964. Για την ίδια, τόσο η εγχάρακτη σύνθεση σε πεντελικό μάρμαρο στην πρόσοψητου ξενοδοχείου, όσο και οι παρεμβάσεις του στο εσωτερικό του αποτελούν καλλιτεχνικό ορόσημο για το έργο του. «Κατ’ αρχάς, νομίζω ότι τον κέντρισε πάρα πολύ η ιδέα ότι θα το κάνει. Επίσης, οι αρχιτέκτονες Βασιλειάδης, Βουρέκας και Στάικος, που του πρότειναν τη συνεργασία, ήταν φίλοι του και τους…